XXVII.
Barnera noa
zure begi urdinean
argazki zaharretarantz
harrizko bideak
zeuden garaietara
“Xokolateria” dio kartel
burdin herdoilak edertuak.
Bide ertzean kantari denak
xoria dela dirudi
Melodia bat bide izkinan,
pertsonak baino
bizitako istorioak gara,
baldintza bakarra inork
kontatuak izatea
Xoriak hala egiten du egunero
bide ertzetik, bertzeak bide.
“behar dugun lekian gira, ez dut dudarik”
Ireki diot esku ahurra
ogi papurrak eskaintzeko.
Hitz apurrak mende oso bat
garraia dezake,
izerdiak ibilitakoa hainbertze,
eta non gaude gu inon ez bada
istorio ederrak kontatu ezean
Horretan ari zara
jarrai ezazu
zoaz, zatoz begi urdin
koloreak koloreago dira
argazki zaharretan.
Ez naiz itzuliko berdin
Pertsonak pertsonago dira
entzunak direnean.
Ondoan jarrita adi nauzu
mendekurik gabe naramazun
kontra-erranean.
Murruan
gogorrak gogorra dakar.
Holaxe nentorren
zure etxeko atea
zabaldu didazunean
Zure hitzetan artilea duzu
artilea nauzu, udaberritua.
Banoa zure begi urdinean barrena
argazki zaharretara
Olerkia dario zure hatsari
badakizu,
olerkiaren oinazeak
haizetik gehiago du oinetik baino
Begira xoriaren hegada eroa
badakit geroaz ari zatzaizkidala.
Holaxe noa hegan zure hitzetan
holaxe naramazu
inoiz inork bizitutako ederrak
ahalbideratu didan esperantzarantz
Badakizu,
xokolateak, beroan urtzean, istorio goxoak ditu kontatzeko… kantatzeko
eta ez naiz itzuliko berdin